Kötü bir hafta sonu....

Çok yoğun ve sıkıntılı bir hafta sonunun ardından sevinsem mi üzülsem mi bilemediğim bir şey oldu. Hemen başlayayım anlatmaya yoksa kuzum uyanacak. Cuma günü babamız sınava girdi ve uzman oldu. Kuzumla bende babamızı tebrik etmeye hastaneye gittik. Gitmez olaydık. Çok kalabalıktı ve herkes ZeynepLal i merak ediyordu. Hastaneye ilk gittiğimizde uyuyordu. İnşallah çıkıncaya kadar uyurda kimse kucağına almaz diye düşünürken kuzum en tatlı haliyle uyandı. Ve tabii doğal olarak sevgi saldırısına uğradı. Ne zormuş kimse kırılmasın, üzülmesin, görgüsüzmüsün bi çocuk sende mi var demesinler diye dişini sıkmak, ben koklamaya kıyamazken. Neyse uzatmayayım hastaneden sonra evden çıkmışken gezelim dedik ve alışveriş merkezine gittik(malum havalar soğuk).İlk bir saat Zeynebin keyfi yerindeydi, bende keyifle Özsütte en sevdiğim pastayı ısmarladım. Ama daha bir lokma yemeden Zeynep ağlamaya başladı. Hadii toplanıp emzirme odasına gittik. Ama ne mümkün emmek, yaygarayı kopardı. Bizde apar topar eve döndük. Evde de emzirme girişimlerim sonuçsuz kaldı. Bende uyuduktan sonra tıktım memeyi ağzına, uykusunda emdi yavrukuş. Cumartesi ve pazarda emzirme olayı Zeynep uyanıkken başarısız oldu. Pazartesi günü artık panik olmaya başladım, aç kaldı, mamamı versem diye evde dolanıp dururken uykusunda emerken kulağını tutuğunu fark ettim ve hastaneye Hande teyzemize gitmeye karar verdik. Muayene sonucunda anlaşıldı ki kuzum orta kulak iltihabı olmuş ve yutkunmak ağrılı olduğu için ememiyormuş. Neyse ki ateşi ve akıntısı olmadığı için antibiyotik kullanmak zorunda kalmadık ve ağrı kesici ile idare edeceğiz.  Nerdeyse hasta olduğuna sevindim kuzumun, o kadar korkmuşum ki emmeyi bırakacak diye(O emmek istemedikçe beni de istemiyormuş gibi geliyordu).

Anlaşıldı ki kış geçinceye kadar dışarıda panter gibi olunacak ve kimsenin kucağına Zeynep verilmeyecek, bi de alışveriş merkezine  gitmesek mi acaba :(