29 Kasım 2010

ZLD ile hayat: Hadi başlayalım,

ZLD ile hayat: Hadi başlayalım,: "7 ocak 2001 tarihinde soğuk bir kış günü başladı babanla maceramız. Çok sevdik, çok emek verdik...26 kasım 2005 de ise hadi düğün dernek..."

Hadi başlayalım,





7 ocak 2001 tarihinde soğuk bir kış günü başladı babanla maceramız. Çok sevdik, çok emek verdik...26 kasım 2005 de ise hadi düğün dernek yapalım dedik, çok eğlendik(en azından ben). Evlenirken niyetimiz hemen bebeğimiz olsundu ama her şey bizim istediğimiz gibi olmadı. Annen yani ben çok çalışmak zorundaydım ve sana ayıracağım vakitten çalmak istemedim. Nihayet 22 aralık 2009 da yapmam gereken zorunluluklar bitti. Şubat 2010 da mutlu haberi verdim babana telefonda. Artık her şey değişmişti hayatımızda. 9 ay geçmek bilmedi. Çok sabırsızlandık baban ve ben. Odanı hazırladık, eşyalarını yıkadık ütüledik ve seni bekledik. 5 ekim sabahı erkenden gittik hastaneye. Herkes bizimle geldi ve seni bekledi. Ve sen saat 9.34 te aramıza katıldın. Ameliyathanede Hande teyzen ayağını dokundurdu tenime ve o an her şey değişti. O andan sonra baban ve benim yarım kalan tarafımız tamamlandı... 6 ekim günü öğleden sonra evimize geldik....Sonra ne mi oldu????

ZLD ile hayat: Nihayet....

ZLD ile hayat: Nihayet....: "Hayatımda ilk defa günlük niyetine bir şeyler yazmaya karar veriyorum. Çünkü hayatımda ilk defa yazmaya değer dünyanın en güzel şeyine sahib..."

İşte döndüm....

Canım kızım bugün sen aramıza katılalı 55 gün oldu. Allah eksikliğini göstermesin bugüne kadar misafirimiz de eksik olmadı ve tabii ben de bilgisayarın başına oturamadım. Galiba misafirler bitti(en azından ilk gelişleri). Seni ne kadar çok bekleyen varmış meğer.Artık bugünden sonra seninle olan maceralarımızı düzenli olarak yazmaya çalışacağım.

10 Kasım 2010

İlkler;)

5Ekim,saat9:34.meleğim aramiza katıldı.
6Ekim,saat16:00.kuzum evimize geldi.
19Ekim,göbeğimiz düştü...
21Ekim ilk defa gezmeye gittik.
25Ekim,ilk banyomuzu anneannen ve babanla birlikte yaptık.
5Kasım ilk aşım.
Devam edecek...

Nihayet....

Hayatımda ilk defa günlük niyetine bir şeyler yazmaya karar veriyorum. Çünkü hayatımda ilk defa yazmaya değer dünyanın en güzel şeyine sahibim. Canım kızım, ilham kaynağım. Bu satırlarda beraber büyüyeceğiz ve bir gün ana-kız oturup neler yaşamışız birlikte okuyacağız...
Bloğu yaparken niyetim senin bana yaşattığın ilk heyecanları, güzellikleri tekrar yaşamak için yazarak paylaşmaktı, umarım fırsatım olur ve bir şeyleri atlamadan yazabilirim. Çünkü bir daha bu yaşlarda ve bu kadar güzel bi bebek olmayacaksın....
Hadi bakalım annecim macera başlasın.
                                                      Seni Seviyorum.....