İşte geldim buradayım.....

Sonunda içime bi yazma isteği geldi. Son yazdığımdan beri bir hafta süren ve maskeli ile gezmek zorunda olduğum bir grip atlattım. Sonrasında hastalıktan mı bilmem bir depresyon hali bir isteksizlik elim klavyeye gitmedi. Babamız sürekli çok boşladın blogunu dedi durdu ama, yok bende bir gram istek yok. Bugün yazmamın nedeni de Zeynebin gündüz vakti bir saat uyuması. Hayırdır inşallah hastamı acaba bu çocuk bu kadar uyuması hayra alamet değil:)))
Başında yazdığım gibi 3 aydır babamızın 2-3 kere grip olmasına ve benim direnmeme rağmen bende grip illetine teslim oldum hem de komik bir şekilde. 2 hafta önce babamız cumartesi sabahı saat 7 de Zeynebi devraldı ve 3 aydan sonra ilk defa ben yatak odamıza kendi yatağımıza gittim ve kesintisiz 4 saat uyudum. Malum ben Zeynebin odasında kanepede yatıyorum. Uyandığımda boğazım ağrıyordu. Aman dedim, kalktım vitamin, parol ne bulduysam içtim ama, yok bünyeye uyku fazla geldi. Adrenalin bir anlık çekilince vücuttan, savunmasız kaldım ve ertesi gün fena oldum. 4 gün maske ile gezdim. Kuzumun kokusunu o kadar çok özledim ki. Neyse ki Zeynebe bir şey olmadı. Anne sütü mucizesi galiba...Bu hikayeden de anlaşıldığı üzere bir anne haddinden fazla uyursa dokunur ve ters etki yapar...
Bundan sonra daha düzenli yazmaya çalışacağım. Anlatacak çok şey birikti.Kızım büyüyor.....

Zeynep Lal ile hayat: Biz büyüyoruz....

Zeynep Lal ile hayat: Biz büyüyoruz....: "Üç ay, 12 hafta, 90 gün geçti! Bir bebeğin hayatındaki en önemli ikinci dönemeci geçtiniz. İlki 40 gün idi. Şimdi onu büyütmek daha kolay v..."

Biz büyüyoruz....

Üç ay, 12 hafta, 90 gün geçti! Bir bebeğin hayatındaki en önemli ikinci dönemeci geçtiniz. İlki 40 gün idi. Şimdi onu büyütmek daha kolay ve de zevkli olacak! İletişim dönemi başlıyor…demiş bebek.com Zeynep için. Biz 40 ından sonra bi süre bozulmuş mız mız bi şey olmuştuk ama hadi hayırlısı 3. ayı da yaşayıp göreceğiz bakalım...
  Evet kuzum tam 3 ayı geride bıraktı. Ne mi oldu bu 3 ayda.
*Kuzum artık annesini tanıyor, hem de ne tanımak gözünü benden alamıyor.
*Çok çenebaz bi şey oldu, susmak bilmiyor geveze taze.
*Ellerini keşfetti, hem komik hem lezzetli galiba o eller, hiç ağzından çıkmıyor.
*Oyuncaklarının da tadına bakmaya başladı ufaktan ama yinede illaki eller.
*Tam bir kucak bebesi oldu:( Gündüz uykuları için en güzel yatak annesinin kucağı artık.

*Gündüz uykuları demişken, en fazla bir saat uyuyoruz,dünyayı keşfetmek dururken uyunur mu?
    *Gece uykularımız daha düzenli çok şükür, annesine acıyor herhalde gündüz canına okuduğu için.
    *Şimdiden karakter sahibi ve inatçıyız, acıkmadan emzir bakalım emzirebilirsen,kime çekti bu çocuk  acaba??
    *En sevdiğimiz emziğimiz bile ağzımıza küçük geliyor, sürekli uykuda düşürüyoruz, annesini koşturuyoruz  tabi amman uyanmasın diye....
    *Başımızı tutmamızı ve oturma ve ayağa kalkma çabalarımızı söylemiyorum bile,

    Büyüdük galiba birazcık biz:)